Ενημερωτικό ταξίδι σε νέες και σχετικά άγνωστες αναρριχητικές διαδρομές βράχου αλλά και χειμερινές. Από το αρχείο μου.

Συνέχεια ταξιδιού σε άγνωστες νέες διαδρομές, στον δικό μας Κίσσαβο και αυτή την φορά!

Διαδρομές: "Κλασσική", "Λούκι Ι", "Λούκι ΙΙ" & "Λούκι Direct". Λούκι Κισσάβου (Όσσας).

Η συγκεκριμένη παρουσίαση αφορά τις χειμερινές διαδρομές του γνωστού Λουκιού που το βλέπουμε φάτσα κάρτα από την Λάρισα, πολύ χαρακτηριστικά, ειδικά όταν είναι χιονισμένο. Εάν πετύχεις καλές συνθήκες χιονιού, οι διαδρομές είναι υπέροχες, με την "Λούκι Direct" να κρατάει τα σκήπτρα τεχνικά απαιτητικής διαδρομής.

Εδώ οι χαράξεις των διαδρομών και τα ονόματά τους και οι οποίες εξελίσσονται στο ανώτερο τμήμα του λουκιού και του συγκροτήματος της κορυφής, υψομετρικής διαφοράς περίπου 500μ., όπου έχουμε μεγάλες κλίσεις και αναρριχητικά τεχνικά τμήματα. Το πιο κάτω τμήμα ("κατώτερο τμήμα") είναι στην ουσία καθαρά πεζοπορικό.
Πρώτες εκτελέσεις: 
α. "Κλασσική" & "Λούκι Ι", τέλος του '70 από Ντρογγούλη Θάνο, Βάη Κώστα, Χαρταλάμη Ζήση & Βλασιάδη Κώστα.
β. "Λούκι ΙΙ", το '83 από τους Γραβάνη Β. & Γερογιώκα Θ.
γ. "Λούκι Direct", πρωτοσκαρφαλώθηκε στις 24 / 9 / 95, από τους Γραβάνη Β. & Νότα Αποστόλη με ξερές συνθήκες και στις 19 / 1 / 97, έγινε η πρώτη χειμερινή από τους Γραβάνη Β. & Γεωργουλή Σουζάνα.

Και εδώ η τεχνική περιγραφή των διαδρομών.

Οι "Λούκι Ι" & "Λούκι ΙΙ" με την "Λούκι Direct" που αποτελεί παραλλαγή τελειώματος της "Λούκι ΙΙ", αρχίζουν ουσιαστικά ώς διαδρομές από άποψης δυσκολίας και κλίσεων, στην αρχή του ανώτερου τμήματος του Λουκιού. Το Λούκι το χωρίζουμε σε δύο τμήματα. Το κατώτερο με πολύ ήπιες κλίσεις (πεζοπορικό) και στην συνέχεια το ανώτερο με σταδιακή αύξηση των κλίσεων και της δυσκολίας. Η συνολική υψομετρική διαφορά και των δύο τμημάτων είναι περίπου 900μ. Αυτό και μόνο το κάνει έναν ελκυστικότατο στόχο απαιτήσεων
Κατασκήνωση στο κατώτερο τμήμα του Λουκιού.
Κατασκήνωση στο κατώτερο τμήμα του Λουκιού.
 Λόγω του νοτιοδυτικού του προσανατολισμού και την γεωγραφική του θέση σε σχέση με την χιονόπτωση, οι συνθήκες χιονιού δεν είναι πάντα οι οι ιδανικές, γι' αυτό χρειάζεται η ανάλογη παρακολούθηση για τις όσο το δυνατόν καλές συνθήκες. Από την εμπειρία μας, η καλύτερη περίοδος είναι συνήθως τέλος Μάρτη με αρχές Απρίλη. Αρκετές φορές και στην διάρκεια των Αλκυονίδων.

Στην αρχή της "Κλασσικής". Μαζί με Anastasia Nechaeva.
Στην τελική ευθεία της "Κλασσικής". Μαζί με Anastasia Nechaeva.
Συνέχεια στην "Κλασσική", στο μεσαίο τμήμα της. Μαζί με Anastasia Nechaeva.
Πλησιάζοντας στην έξοδο της "Κλασσικής". Σημειώστε ότι στην φωτό φαίνεται πολύ πιο ομαλή από ότι είναι στην πραγματικότητα, λόγω προοπτικής (τραβηγμένη από κάτω προς τα πάνω).
Στην αρχή του ανώτερου τμήματος. Μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπ.
Στην αρχή του ανώτερου τμήματος, με τα βράχια του ανώτερου τμήματος. Δεξιά από τα βράχια βγαίνει η "Κλασσική" και μέσα από αυτά οι διαδρομές "Λούκι 2" και "Λούκι Direct". Μαζί με Anastasia Nechaeva.


Στην αρχή του ανώτερου τμήματος, μπαίνοντας στην διαδρομή "Λούκι 2". — μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπ.
Στην αρχή του ανώτερου τμήματος και στο ξεκίνημα της "Λούκι 2". — μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπ.
Στην αρχή του ανώτερου τμήματος, αφήνοντας το κεντρικό λούκι και μπαίνοντας αριστερά στην διαδρομή "Λούκι 2".αζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli
Στην αρχή του ανώτερου τμήματος, αφήνοντας το κεντρικό λούκι και μπαίνοντας αριστερά στην διαδρομή "Λούκι 2". — μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli


Πλησιάζοντας στα βράχια και στα στενά περάσματα της "Λούκι 2". Μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασ. Παπαϊωάννου.
Μπαίνοντας στο σύστημα των στενών περασμάτων στην "Λούκι 2". Μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασ. Παπαϊωάννου.
Στo ανώτερο τμήμα, στην διαδρομή "Λούκι 2", μπαίνοντας στο σύστημα των στενών περασμάτων. Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Μέσα στα στενά περάσματα της "Λούκι 2". Μαζί με Anastasia Nechaeva
και Βασ. Παπαϊωάννου.
Μέσα στα στενά περάσματα της "Λούκι 2". Μαζί με Anastasia Nechaeva
και Βασ. Παπαϊωάννου.
Στo ανώτερο τμήμα, στην διαδρομή "Λούκι 2", στο τέλος του συστήματος των στενών περασμάτων. Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli
Στo ανώτερο τμήμα, στην διαδρομή "Λούκι 2", στο τέλος του συστήματος των στενών περασμάτων.Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Στo ανώτερο τμήμα, στην διαδρομή "Λούκι 2", στην έξοδο του συστήματος των στενών περασμάτων.
Στo ανώτερο τμήμα, στην διαδρομή "Λούκι 2", στην έξοδο του συστήματος των στενών περασμάτων.
Στo ανώτερο τμήμα, στην διαδρομή "Λούκι 2", στην έξοδο του συστήματος των στενών περασμάτων, πλησιάζοντας στο Ρελέ.
Στο ρελέ της εξόδου των στενών περασμάτων της "Λούκι 2". Από αυτό το σημείο και πίσω μας συνεχίζει ευθεία επάνω η "Λούκι Direct" και μπροστά μας συνεχίζει (αριστερά ανεβαίνοντας) η "Λούκι 2" και η εκτεθειμένη τραβέρσα για το τελικό λούκι που οδηγεί στην κορυφή.
Στο ίδιο ρελέ της εξόδου των στενών περασμάτων της "Λούκι 2". Βλέπουμε την διαφορά συνθηκών από εποχή σε εποχή και χρονιά σε χρονιά. Από αυτό το σημείο και πίσω μας συνεχίζει ευθεία επάνω η "Λούκι Direct" και μπροστά μας συνεχίζει (αριστερά ανεβαίνοντας) η "Λούκι 2" και η εκτεθειμένη τραβέρσα για το τελικό λούκι που οδηγεί στην κορυφή. Μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπαϊωάννου ή "Κόμπα" ή "Μουτσοτρίνγκο".
"Λούκι 2". Στην αρχή της εκτεθειμένης τραβέρσας που οδηγεί στο τελικό λούκι για την κορυφή.
"Λούκι 2". Στο τέλος της εκτεθειμένης τραβέρσας και στο τελικό λούκι για την κορυφή. Στο σημείο αυτό συναντά η διαδρομή "Λούκι 1" την "Λούκι 2" και απ' εδώ και πάνω μέχρι την κορυφή πάνε μαζί. — μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπαιωάννου ή Κόμπα ή Μουτσοτρίνγκο.
"Λούκι 1 & 2". Στο τελικό λούκι για την κορυφή. — μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπαιωάννου ή Κόμπα ή Μουτσοτρίνγκο.
Στην έξοδο του τελικού λουκιού και στις πλαγιές της κορυφής. "Λούκι 1 & 2" — μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπαιωάννου ή Κόμπα ή Μουτσοτρίνγκο.
Without λόγια! — μαζί με Anastasia Nechaeva και Βασίλη Παπαϊωάννου ή Κόμπα ή Μουτσοτρίνγκο.
Στην 1η σχοινιά της "Λούκι Direct". Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Στo ρελέ της 1ης σχοινιάς της "Λούκι Direct". Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Στην 2η σχοινιά της "Λούκι Direct". Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Στην 2η σχοινιά της "Λούκι Direct". Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Στην 2η σχοινιά της "Λούκι Direct". Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli.
Στην έξοδο της "Λούκι Direct". Η πεδιάδα καλυμμένη με σύννεφα μέχρι την άλλη άκρη της, την δυτική. Πριν πολλά-πολλά χρόνια, αυτό θα βλέπαμε από την κορυφή του Κισσάβου, μόνο πουν αντί για σύννεφα θα ήταν νερό...Θα παίρναμε καραβάκι για να πάμε στα Άγραφα... Μαζί με Susanna Katafigio Hortiati Georgouli

Ενημερωτικό ταξίδι σε νέες και σχετικά άγνωστες αναρριχητικές διαδρομές βράχου αλλά και χειμερινές. Από το αρχείο μου.

Συνέχεια ταξιδιού άγνωστων διαδρομών, στον δικό μας Κίσσαβο αυτή την φορά!

Διαδρομή: "Προσπάθεια Επανένταξης" ή απλά "Επανένταξη". Βόρεια πλευρά Λουκιού Κισσάβου (Όσσας).

Η τεχνική περιγραφή της διαδρομής.
Η χάραξη της διαδρομής.


  
Μία άλλη διαδρομή, βράχου αυτή την φορά. Στο Λούκι του Κισσάβου πάλι, στα πολύ χαρακτηριστικά βράχια της βόρειας πλευράς του (αριστερή πλευρά ανεβαίνοντας). Η διαδρομή βρίσκεται στην αρχή (ανεβαίνοντας) του βράχινου τοίχου, σε χαρακτηριστικό δίεδρο. Τα βράχια, εξαιρετικού ασβεστόλιθου, πραγματικά ανεξάντλητα με τεράστιες δυνατότητες για μεγάλο αριθμό κάθε είδους διαδρομών, από 2 μέχρι και 6 σχοινιών (από 50 έως 200μ). 

Στην 1η σχοινιά.
Στο ρελέ της 1ης σχοινιάς.

Στη 2η σχοινιά.
Η διαδρομή ανοίχτηκε το '93 ή '94 στα πλαίσια μίας αναγνωριστικής κατασκήνωσης στη βάση της ορθοπλαγιάς για πιο άμεση επαφή και αξιολόγηση. Το αποτέλεσμα ικανοποιητικότατο με την συγκεκριμένη διαδρομή που την ονομάσαμε "Προσπάθεια επανένταξης" ή σκέτο "Επανένταξη"! Δεν είχα τον χρόνο να επανέλθω στο πεδίο λόγω του ότι ασχολούμασταν ήδη έντονα με το άλλο πεδίο του Κισσάβου, το "Μπουγάζι". Το πεδίο περιμένει για περισσότερες διαδρομές και αναρριχητές! Ένα αναρριχητικό camp εκεί για άνοιγμα διαδρομών θα ήταν πολύ καλή ιδέα...

Στο σημείο διανυκτέρευσης στη βάση της ορθοπλαγιάς.


 
Η βόρεια πλευρά του λουκιού με την συνεχόμενη ορθοπλαγιά όπως
φαίνεται από την απέναντι πλευρά. Με κόκκινη γραμμή η διαδρομή.



 



 
Η βόρεια πλευρά του λουκιού με την συνεχόμενη ορθοπλαγιά όπως
φαίνεται από ένα πιο ψηλό σημείο της απέναντι πλευράς.

Η βόρεια πλευρά του λουκιού με την συνεχόμενη ορθοπλαγιά όπως
φαίνεται από ένα πιο ψηλό σημείο της απέναντι πλευράς.

Εδώ μία πολύ καλύτερη φωτογραφία του κεντρικού και κατώτερου
τμήματος της ορθοπλαγιάς, για πιο λεπτομερή άποψη.



Ενημερωτικό ταξίδι σε νέες και σχετικά άγνωστες αναρριχητικές διαδρομές βράχου αλλά και χειμερινές. Από το αρχείο μου.

 Συνέχεια ταξιδιού άγνωστων διαδρομών, στον ανεξάντλητο Ολυμπάρα αυτή την φορά!

Διαδρομή: Χειμερινή της κλασσικής "Comici", με παραλλαγή του 1ου μισού από αριστερά, στην βόρεια ορθοπλαγιά του Σρεφανιού.

Με την μαύρη διακεκομμένη η χάραξη της κλασσικής και η κόκκινη η παραλλαγή μας από αριστερά του κεντρικού σπιρουνιού.
Την διαδρομή πραγματοποιήσαμε ο αείμνηστος σχοινοσύντροφος και «αδερφός» Βαγγέλης Βρούτσης και εγώ, στις αρχές Απρίλη του 1989, στα πλαίσια της άτυπης προσωπικής μας προετοιμασίας για την επερχόμενη πρώτη μας αποστολή στα Ιμαλάια το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζω εάν ήταν η πρώτη χειμερινή της κλασσικής Comici. Σίγουρα όμως το πρώτο μισό της διαδρομής το κάναμε από αριστερά της κανονικής διαδρομής σαν παραλλαγή, οπότε αυτό είναι σίγουρα η πρώτη χειμερινή. Όχι ότι έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία, ειδικά όταν πρόκειται για χειμερινή ανάβαση με συμβατική ασφάλιση, η οποία μπορεί κάθε φορά να είναι διαφορετική λόγω συνθηκών, αλλά έτσι απλά για την ιστορία. Όπως και νά 'χει η ανάβαση αφιερωμένη στον Βαγγέλη!!

Το φορτίο μεγάλο και το χιόνι από ένα σημείο και μετά πολύ και "άσχημο", οπότε αναγκαστική διανυκτέρευση λίγο πιο πάνω από την Πετρόστρουγκα.
Άλλα χρόνια, το βουνό έρημο. Μόνοι μας εκεί, για 5 μέρες που κράτησε η προσπάθεια. Μία διανυκτέρευση έξω στο χιόνι σε πρόχειρη γούρνα για προστασία και τρεις στο τότε μεταλλικό αίθριο του καταφυγίου Γιόσος Αποστολίδης. Το φορτίο και το βάρος μεγάλο. Αναρριχητικό υλικό, τρόφιμα για τουλάχιστον 5-6 μέρες, και τα ανάλογα μαγειρικά (γκαζάκι, καύσιμα σκεύη, κ.λ.π.) και κατά συνέπεια η κίνηση αργή, ειδικά όταν το χιόνι δεν ήταν στα καλύτερά του, σχεδόν σ’ όλη την διαδρομή εκτός του Λαιμού.

Την 2η μέρα, μετά το μπιβουάκ για "Ανάθεμα".
Υπολογίζαμε 4 μέρες το πολύ, αλλά μας βγήκε 5 μέρες. Και αυτό γιατί την 4η μέρα που λογικά θα επιστρέφαμε αν μας πήγαιναν όλα καλά με την διαδρομή, που μας πήγαν, ο καιρός μας την έπαιξε με πολύ δυνατό αέρα και πυκνή ομίχλη. Κλασσικός Όλυμπος, δεν έβλεπες την μύτη σου και με δυσκολία στεκόσουν όρθιος. Με τέτοιες συνθήκες και με στοιχειώδη εμπειρία από ψηλό χειμερινό βουνό και ειδικά Όλυμπο να έχει κάποιος, δεν αφήνει σε καμία περίπτωση το οροπέδιο για κάτω. Σημειωτέου δε, ότι στο οροπέδιο δεν υπήρχαν ακόμα οι μεταλλικοί στύλοι που υπάρχουν τώρα.

Την 2η μέρα, λίγο πριν την Σκούρτα.
Οπότε αραχτοί, καθηλωμένοι στη τζαμαρία όλη μέρα, που από τον δυνατό αέρα που λυσσομανούσε, ήταν φορές που νομίζαμε ότι θα φεύγαμε μαζί μ’ αυτήν, λιώναμε χιονάκι για καφέ, σουπίτσα και νεράκι. Απλά ελπίζαμε να μην κρατήσει μέρες. Δεν είχαμε βλέπεις και τα φοβερά μέσα ορεινής πρόβλεψης καιρού. Στηριζόμασταν περισσότερο στην τοπική εμπειρία, παρά στα μέσα… 
 
Το οροπέδιο και οι κορυφές από την Σκούρτα.
 Kαι yes!! Στη μέση της νύχτας ξυπνήσαμε, όχι από κάποιον δυνατό θόρυβο, αφού μ’ αυτόν αποκαμωμένοι κοιμηθήκαμε, αλλά από την απότομη ησυχία και ξαφνική άπνοια! Τα αστέρια λαμπύριζαν έξω σε υπέροχη ξαστεριά! Κουκουλωθήκαμε ξανά στους υπνόσακους και χαθήκαμε σε βαθύ και ήρεμο ύπνο! Νωρίς το πρωί, ανάλαφροι, βουρ για κάτω!!!
 
3η μέρα αρχίζει η προσπάθεια. Εδώ στο ξεκίνημα της διαδρομής, με παραλλαγή του πρώτου μισού της από αριστερά. Ο καιρός τέλειος!
 
 
Στην 3η σχοινιά λίγο πριν το μεγάλο ζωνάρι.
Στην 2η σχοινιά, από αριστερά (του σπιρουνιού) της κανονικής διαδρομής. Προσωπικά το θεωρούσα πιο ενδιαφέρον.

Στην 4η σχοινιά, στο τέλος του ζωναριού .
Σε ότι αφορά τις φωτογραφίες, είχαμε αλλάξει μηχανές. Εγώ τραβούσα τον Βαγγέλη με την δική του και αυτός εμένα με την δική μου. Καταλαβαίνετε…φωτογραφικές μηχανές με αρνητικά. Οπότε έτσι θα είχε ο καθένας τις δικές του φωτογραφίες… Έτσι παιζόταν το παιχνίδι. Δεν υπήρχαν τα ηλεκτρονικά μέσα. Του Βαγγέλη δεν τις είχα ποτέ, όπως αυτός δεν είχε ποτέ τις δικές μου. Γι’ αυτό εδώ βλέπετε μόνο εμένα στις φωτό. Αυτό για να μην νομίσετε ότι είμαι η ψωνάρα Νάρκισσος… Και σιγά τις φωτό δηλαδή, τεχνικά μιλώντας. Τραβούσαμε όποτε μπορούσαμε στα γρήγορα για την αποτύπωση του γεγονότος κατά κύριο λόγο και όχι για όποια καλλιτεχνία. Ούτε τις φοβερές μηχανές, αλλά ούτε και τον χρόνο είχαμε για κάτι τέτοιο. Άσε, αυτός ο χρόνος μας κυνηγούσε σε μόνιμη βάση... Απλά είναι η ιστορική αξία πιστεύω..








Στα ανώτερα τμήματα της διαδρομής. 5η σχοινιά. Εμφανής η εντονότερη χιονοκάλυψη. 


 
  

Στα ανώτερα τμήματα της διαδρομής. 6η σχοινιά. Η έννοια "χειμερινή" έχει πάρει για τα καλά σάρκα και οστά...


Στην κορφή! Χώμα, αλλά το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα! 8 ώρες προσπάθειας στον βράχο!


Ο Μύτικας από το Στεφάνι!

Σκολιό! Βλέποντας τις βόρειες ορθοπλαγιές του, κάναμε κατ' ευθείαν σχέδια για νέες χειμερινές εκεί... Δεν έκατσε... Δεν βαριέσαι τα όνειρα τσάμπα είναι...